Statue od topova, luster od metaka i freske iz logora – ova crkva je mnogo više od svetinje i religije, ona je omaž jednom vremenu i ljudima koji su živote izgubili za svoju domovinu i služi da nas podseti da tako nešto više nikada ne sme da se dogodi.
Crkva Ružica je koja se nalazi na Kalemegdanu, ušuškana ispod Zindan- kapije je najstarija crkva u prestonici.
Sadašnja crkva Rođenja Presvete Bogorodice (Ružica) ima burnu i bogatu prošlost. Nekada je bila barutni magacin koji je pretvoren u vojnu crkvu negde oko 1867. godine. I dalje nije poznato ko je i kada sagradio, umesto crkve srušene u turskom periodu.
U doba despota Stefana Lazarevića postojala je stara crkva istog imena, koju su Turci pri osvajanju Beograda 1521. porušili. Crkva Ružica ozidana je od kamena i sa zvonikom priljubljena uz samu Beogradsku tvrđavu.
Foto: Wikipedia.org/Goran71
Detalj koji je svima posebno zapao za oko prilikom posete jeste figura srpskog viteza iz doba cara Dušana, koja je postavljena ispred crkve.
Ispred bočnog, glavnog ulaza u crkvu, od 1924. stoji “bronzana straža” – desno je srpski srednjovekovni vitez cara Dušana, levo srpski pešadinac iz Prvog svetskog rata.
Tokom Prvog svetskog rata crkva je teško oštećena, a 1925. godine je ponovo osveštana nakon kompletne restauracije zahvaljujući prilozima Beograđanki čiji su članovi porodice učestvovali u ratovima za oslobođenje.
Foto: Wikipedia.org/Ванилица
Izrezbareni ikonostas je uradio Kosta Todorović, a ikone na njemu naslikao je romonah Rafailo Momčilović. Unutrašnjost krase tri lustera (polijeleja) napravljena od istrošenih čaura, topovske municije, oficirskih mačeva i vojničkih kubura vojnika sa Solunskog fronta.
Pored ovih statua, ono što crkvu Ružica čini jednom od najjedinstvenijih na svetu jeste luster izgrađen od austrougarskih granata, puščanih i pištoljskih metara i srpskih oficirskih sablja.
Mnogo toga je naime, urađeno od oružja, a ukrasi na lusterima su, ništa drugo do – pravi kuršumi.
