Naježio sve pričama o njihovim zajedničkim trenucima.
Na današnjoj komemoraciji u čast proslavljenog glumca Vlaste Velisavljevića u JDP-u brojne njegove kolege održale su emotivne govore. Emocije su ispunile salu dok su oni prepričavali dogodovštine sa Vlastom, nizali uspomene i govorili po čemu će ga pamtiti do kraja života.
Foto: Pink.rs/P. Radosavljević
- On nije otišao zbog starosti ili bolesti, otišao je mlad i zdrav i odnela ga je ta glupa korona. 50 godina drugovanja, našeg radovanja... Vlasta je za mene bio radost! Njegov dolazak u ovo pozorište je zanimljiv. On je imao te priredbe sa jelovnicima. Njegovo srce je bilo za sve otvoreno, imati čoveka koji ume da se smeje na svoj račun je Božji dar - govorio je Voja Brajović, koji je za svog pokojnog kolegu i prijatelja napisao i pesmu, a ceo njegov govor posvećen Vlasti pogledajte u nastavku:
Foto: Pink.rs/P. Radosavljević
Podsetimo, poznati srpski glumac Vlasta Velisavljević preminuo je od posledica korona virusa u 95. godini 24. marta ove godine, a sahranjen je 27. marta u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.
Vlasta Velisavljević rođen je 28. jula 1926. u Beogradu. Kao glumac je prvi put nastupio sa dvanaest godina (1937) u „Rodinom pozorištu“ Gite Predić, ćerke Branislava Nušića, koje se nalazilo na mestu gde se danas nalazi JDP (Scena „Kod Manježa“) u predstavi Put oko sveta.Godine 1943. uhapšen je i deportovan u koncentracioni logor Dortmund Herde u Nemačkoj odakle je uspeo da pobegne 1944. i, preko NDH, dođe do Beograda u kome je dočekao oslobođenje. Po završetku rata, pokušao je da prebegne u SAD ali je uhapšen i nakratko bio zatvoren na Adi Ciganliji.
Pozorišnu akademiju u Beogradu upisuje 1948. godine u prvoj generaciji studenata (klasa Mate Miloševića) zajedno sa Oliverom Đorđević (Marković), Vlastimirom Đuzom Stojiljkovićem, Olgicom Stanisavljević, Majom Belović, Predragom Pepijem Lakovićem, Bosiljkom Boci, Danicom Aćimac, Miodragom Debom Popovićem i Mihajlom Viktorovićem. Već tokom studija, 1950. godine, počinje da nastupa na sceni Jugoslovenskog dramskog pozorišta.
Godine 1969. dobio je ponudu Bojana Stupice da uđe u ansambl Jugoslovenskog dramskog pozorišta. Prvu ulogu ostvario je u predstavi Kad su cvetale tikve. Od 1971. do 2014. godine igrao je u najdugovečnijoj predstavi, Fejdoovoj Bubi u uhu u režiji Ljubiše Ristića koja je imala više od 1.600 izvođenja. Bio je omiljen među kolegama i sarađiao sa najzačajnijim pozorišnim rediteljima. Poslednju premijeru je imao 2016. godine u Šekspirovom Hamletu koji je režirao Aleksandar Popovski a poslednji put je stao na scenu 12. februara 2020. godine kada je odigrao Molijerovog Uobraženog bolesnika u režiji Jagoša Markovića. U JDP-u je ostao do penzije 1993. godine.
Autor: P. R. ; M.K.
