Poznati pisac Milovan Vitezović sahranjen je danas na beogradskom grovlju Lešće, a prema njegovoj izričitoj želji, počivaće u porodičnoj grobnici. On je insistirao da ne bude sahranjen u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju.

Vitezović je preminuo u 78. godini, a juče je u Skupštini grada Beograda oržana Komemoracija autoru brojnih knjiga i romana.

Milovan Vitetović objavio je više od četrdeset knjiga u preko 180 izdanja. Autor je 11 romana, koji su svi bili bestseleri. Knjige je objavljivao na nemačkom, engleskom, italijanskom, slovenačkom, ruskom, makedonskom, grčkom, rumunskom i hebrejskom jeziku.

Za televiziju je pisao scenarija za drame Šešir profesora Koste Vujića, i Snohvatice I i II; za igrane televizijske serije Dimitrije Tucović (8 epizoda), Pripovedanje Radoja Domanovića (8 epizoda) i Vuk Karadžić (16 epizoda). Pisao je scenarija za igrane celovečernje TV filmove: Mesto susreta Beograd i Srebro na Odisejevom putu za evropske televizije ORF i ZDF.

Sa Zdravkom Šotrom radio je scenarija po svojim romanima Lajanje na zvezde (nagrada festivala Herceg Novog i Zlatna novosadska arena). Dobitnik je brojnih nagrada.Milovan Vitezović se rodio 11. septembar 1944. godine u Vitezovića, kod Kosjerića. Objavio je oko pedeset knjiga u preko dvesta izdanja; zastupljen je u preko pedeset antologija srpske i svetske poezije, proze, književnosti za decu, aforizama, fantastike i televizijskih drama.

Prevođen je i objavljivan u periodici i antologijama na poljskom, češkom, letonskom, mađarskom, francuskom, švedskom, hebrejskom, kineskom, bugarskom i albanskom jeziku.

Aforizmi su mu objavljivani u nizu evropskih novina, od hamburškog Sterna, do moskovske Nedelje, prevođeni i na grčki, rumunski, hebrejski, švedski, italijanski... Njegovi satirični tekstovi često su objavljivani u Ježu. Autor je mnogih televizijskih drama i serija, tekstova za pozorišna izvođenja i filmskih scenarija. Televizijski filmovi snimljeni po njegovim scenarijima prikazivani su na evropskim televizijama ORF i ZDF.

Serija "Vuk Karadžić" donela mu je Evropsku nagradu za televiziju.

Dobitnik je brojnih nagrada od kojih su najznačajnije: Zmajeve dečje igre (1978. god.), Velike Bazjaške povelje u Bukureštu 2005. godine, Kočićeva nagrada (2005. god.) ־ Republika Srpska, Zlatno Gašino pero (2006. god.), nagrada Glasa javnosti Meša Selimović drugo mesto (2000. god.).

Bio je kandidat za Antologiju najboljih svetskih satiričara koja je objavljena u SAD 2007. godine.

U Novom Sadu, juna 2007. godine, pripala mu je čast da dobije Zmajev pesnički štap i otvori Zmajeve dečje igre, najveći festival dečjeg stvaralaštva u Evropi.

Dobitnik je ruskog odlikovanja "Zlatni vitez". Primljen je u ruski red Vitezova slovenske duhovnosti, kulture i umetnosti.

Ekranizacija njegovog romana Lajanje na zvezde osvojila je prestižnu domaću nagradu Zlatna novosadska arena i nagradu festivala u Herceg Novom.

Patrijarh srpski Irinej ga je 22. februar 2012. odlikovao Ordenom Svetog despota Stefana, a 2. februara 2017. Ordenom Svetog Save drugog stepena.

Od 2020. član je međunarodne Slovenske akademije.