Na današnji dan kada se Srpska pravoslavna crkva i njeni vernici molitveno sećaju svetog kralja Stefana Dečanskog, prigodno je osvrnuti se na neke od najznačajnijih epizoda iz života ovog po mnogo čemu najnesrećnijeg srpskog vladara. Otac ga je oslepeo, a sin ga ubio. Ipak u crkvenoj tradiciji ostao je upamćen kao veliki ktitor, revnosni pravoslavac i kasniji svetitelj-čudotvorac.
Stefan Uroš III Dečanski predstavlja jednu od najupečatljivijih srpskih istorijskih figura. Bio je sin kralja Milutina i otac kralja i docnijeg cara Stefana Dušana. Iako je vladao kraće od svojih srodnika iz dinastije Nemanjića, njegov život bio je od početka ispunjen dramatičnim iskušenjima i turbulentnim događajima. Iako ga tradicija beleži kao najnesrećnijeg srpskog vladara, zbog sukoba sa ocem i sinom, obojici je obezbedio političke i teritorijalne uspehe. Sačuvao je i proširio očeve teritorije, a sinu obezbedio značajne preduslove za uspehe i širenje države.Kao i kod svih Nemanjića, i ličnost Stefana Dečanskog isprepletana je između istine i tradicije; između mitova i istorije. Ali pođimo redom...
Ovo su neki od najupečatljivijih činjenica vezanih za lik kralja Stefana Dečanskog (1321-1331).
SIN SRPSKINJE VLASTEOSKOG RODA
Otac Stefana Dečanskog, kralj Milutin imao je pet brakova. Istorijska nauka nije sasvim sigurna iz kog braka je rođen Stefan. Opšte prihvaćena teorija je da je on sin iz trećeg braka Milutina sa Jelenom, srpkinjom vlasteoskog roda. Pored toga, ne može se sa sigunošću utvrditi ni tačna godina njegovog rođenja. Obično se barata sa 1275. i 1284. godinom.
Autor:
