Kada se iz Salcburga u Austriji, preko Graca i Budimpešte krene prema Solunu, ili Dunavom od Nemačke do Crnog Mora, mora se proći kroz severnu srpsku pokrajinu – Vojvodinu. U njoj se ukrštaju Panevropski koridori X i VII, tradicija i kultura rimskog, vizantijskog, turskog i austrougarskog carstva. Ako probate da prebrojite u kojoj regiji u Evropi živi najviše nacija, doći ćete do Vojvodine, u kojoj danas živi 27 nacija i koja ima šest službenih jezika. Ako tražite regiju bogatu plodnim zemljištem, stići ćete do Vojvodine, čijih 84% teritorije pokriva plodna zemlja. Ako tražite vodu, Vojvodina ima veliku količinu vodenih površina: reke Dunav, Sava, Tisa, Begej, Tamiš, Karaš, Bosut, mnoga jezera i veštačke kanale, koji se koriste za poljoprivrednu proizvodnju i vodeni saobraćaj – 600 kilometara plovnog puta na kanalima DTD i 130 kilometara na reci Tisi. U njoj ćete pronaći sve neophodne potencijale za razvoj jednog društva, a opet se postavlja pitanje da li su i u kojoj meri ti potencijali iskorišćeni?

Da bi Vojvodina bila ono što je nekada predstavljala i ono što po svim resursima treba da bude – pokretač i lider ukupnog privrednog razvoja Srbije, neophodno je da na čelu pokrajinske administracije budu odgovorni, posvećeni i stručni ljude kojima će upravo ekonomski razvoj i kvalitet života građana biti najvažniji prioriteti u radu.

Decenija nacionalnog poniženja naroda

Nažalost, u jednom dugom vremenskom periodu to nije bilo tako. Nakon tzv. „demokratskih promena“ u našoj zemlji 2000. godine političko kormilo preuzeli su lideri DOS-a, a sa njihovim dolaskom na vlast došla su i teška vremena za građane Srbije. Period dosmanlijske vladavine obeležile su pljačkaške privatizacije nakon kojih je gotovo milion građana Srbije ostalo bez posla, potpuno razaranje privrede, uništavanje vojske i službi bezbednosti, kao i napuštanje državne zajednice od strane Crne Gore, a zatim i nelegalna secesija naše južne pokrajine Kosova i Metohije. Takođe, ovo je period i velikog nacionalnog poniženja srpskog naroda, izvinjavanja svima u regionu, isporučivanja naših vojnih i policijskih oficira haškom kazamatu i potpunog gubitka samostalnosti i nezavisnosti u vođenju države.

Brojni sukobi autonomaša za prestonicom

Sprovođenje ovakve politike nije zaobišlo ni sever Srbije, pa su tako na čelo pokrajinske administracije došli, i nažalost tu se zadržali narednih šesnaest godina, ideološki sledbenici komunističke partije, obučeni sada u nešto modernija – proevropska odela. Odmah nakon zauzimanja fotelja u banovinskom kompleksu, jedni su počeli da rade na obnovi zloglasnog Ustava iz 1974. godine i pravljenju nove (vojvođanske) nacije i države u državi, a drugi su se bacili na posao pljačkanja i pustošenja severne pokrajine. I zaista, jedine „tekovine“ ovog perioda u pokrajini su sukobi autonomaša (čitaj separatista) sa Beogradom za što veću političku nezavisnost Vojvodine od centralne Srbije i ogromno pljačkanje naroda kroz razne, u tu svrhu izmišljene, fondove, razb(v)ojne banke, agencije, zavode i ostale paravane za krađu narodnih para. Za to vreme severna pokrajina, uprkos svim resursima i potencijalima koje poseduje, postala je jedna od najsiromašnijih i najnerazvijenijih evropskih regija.

Odlični rezultati što građani osećaju

Na pokrajinskim izborima 2016. godine građani su poslali u političku prošlost one koji su ih doslovno rečeno doveli do prosjačkog štapa i poverenje ukazali Srpskoj naprednoj stranci i politici njenog lidera Aleksandra Vučića koji je dve godine ranije dolaskom na čelo republičke Vlade pokrenuo proces ekonomskih, političkih i društvenih reformi i oporavka Srbije.

Od gore pomenutih političkih promena 2016. godine prestaju do tada konstantne tenzije, rivalitet i sukobi na relaciji republičke i pokrajinske administracije i počinje da se radi zajednički. I zaista, danas, kada je reč o realizaciji projekata imamo pravu sinergiju, od republičke, preko pokrajinske administracije pa do lokalnih samouprava i upravo taj koncept okupljanja oko projekata i princip zajedništva dali su i daju odlične rezultate, što građani vide i osete.

Budžet povećan za 22 milijarde dinara

Promenom vlasti zaustavljena je opšta pljačka i dalje propadanje, a narodnim novcem danas se upravlja odgovorno, racionalno i domaćinski. Tome u prilog govori i činjenica da je budžet AP Vojvodine za svega pet godina uvećan sa zatečenih 60 na gotovo 82 milijarde dinara koliko će iznositi ove godine, dok je istovremeno javni dug smanjen, a Državna revizorska institucija dala je pozitivno mišljenje o upravljanju javnim finansijama.

U prethodnih pet godina privlačenjem velikog broja investitora nezaposlenost u pokrajini drastično je smanjena, i sa 160.000 nezaposlenih građana na severu Srbije 2016. godine taj broj je danas zaustavljen na nešto ispod 100.000, sa tendecijom daljeg smanjivanja.

Veliki infrastrukturni projekti

Realizovani su i pokrenuti brojni veliki infrastrukturni i komunalni projekti usmereni na poboljšanje kvaliteta života građana poput Fruškogorskog koridora, Kamenice 3, blokova „B“ i „C“ Kliničkog centra Vojvodine, izgradnje nove zgrade RTV-a i Naučno tehnološkog parka. Jedan od podataka koji govori o visini investicija je i to da je u prethodne četiri godine uloženo čak 10 milijardi dinara u obnovu i modernizaciju zdravstvenog sistema širom pokrajine.

Trenutno su u toku radovi na izgradnji auto-puta od Novog Sada do Zrenjanina i od Zrenjanina do Beograda i brze saobraćajnice od Sombora do Kikinde. Sa izgradnjom ovih puteva , Fruškogorskog koridora i pruge Beograd-Budimpešta, Vojvodina će dobiti veliki infrastrukturni zamajac za dalji razvoj i napredak. Ta četiri projekta promeniće život u Vojvodini do nivoa da više nećemo moći da prepoznamo infrastrukturno tkivo pokrajine. Ključni efekat tih projekata biće još brži privredni razvoj, posebno u onim manje razvijenim sredinama koje će sa izgradnjom brzih saobraćajnica imati priliku da rekonstruišu i izgrade industrijske zone i da se u njima sa većim brojem investitora podstakne privredni rast.

Izgrađeno deset novih industrijskih zona

Kao rezultat politike Srpske napredne stranke u Vojvodini danas imamo i izgrađenih 10 potpuno novih i rekonstruisanih 12 postojećih industrijskih zona, sve sredstvima iz pokrajinskog budžeta, a što predstavlja osnov za privlačenje novih investicija i radnih mesta.

Zajedničkim ulaganjima sa Vladom Srbije postignuti su veliki rezultati u oblasti obrazovanja. Širom severne Srbije izgrađeno je, rekonstruisano i dodatno opremljeno na desetine škola i u ovom trenutku možemo da kažemo da ne postoji škola koja ima poljski toalet, da ne postoji škola koja nema pametnu tablu, da ne postoji škola koja nema grejanje, da ne postoji nijedna škola u kojoj nisu rešena elementarna pitanja standarda dece i nastavnika u 21. veku.

Takođe, ulaganja u poljoprivredu, kulturu i sport su na rekordnom nivou, a o projektima realizovanim u ovim oblastima mogao bi se pripremiti poseban tekst. To najbolje znaju sami poljoprivrednici, kulturni i sportski radnici koji osete brigu koju danas država vodi o njima.

Na kraju, a sigurno najvažnije, nakon decenija života u jugokomunističkim zabludama Vojvodina danas zna ko je, gde pripada i kakvu budućnost želi. Nakon ukazanog poverenja građana i preuzimanja političke odgovornosti 2016. godine, u severnoj pokrajini dolazi do nacionalnog uspravljanja i vraćanja ponosa srpskom narodu, što je jedna od najvećih zaostavština Aleksandra Vučića. Skupština AP Vojvodine u zvaničnu upotrebu uvela je grb i zastavu Srpske Vojvodine iz 1848. godine, podignut je spomenik velikom Kralju Petru I Karađorđeviću, otvoren Muzej i park prisajedinjenja, a nakon decenija ćutanja, ponovo se na veličanstven način obeležava godišnjica prisajedinjenja Kraljevini Srbiji. Takođe, na predlog pokrajinskog parlamenta, Narodna skupština Republike Srbije usvojila je Zakon o obnovi kulturno-istorijskog nasleđa i podsticanju razvoja Sremskih Karlovaca, čime su stvoreni uslovi da se „srpski Sion“ ponovo vrati na pijedestal srpstva.

Iz svega navedenog možemo zaključiti da se Vojvodina u poslednjih pet godina nacionalno, duhovno, ekonomski i kulturno oporavila i ponovo postala ono što treba da bude – pokretač obnove, razvoja i napretka, odnosno lokomotiva koja snažno vuče čitavu Srbiju u nove pobede!